Całując klamki

Moderator

Od najmłodszych lat Tara Sullivan miała swoje obawy. Jako przedszkolak bała się, że coś złego stanie się jej mamie, gdy ona będzie poza domem. W szkole podstawowej Tara płakała i wpadała w panikę w czasie ćwiczeń przeciwpożarowych. Przez całe lata była nękana obawami, ale potrafiła zachować się jak prawie normalna dziewczynka. Jednak kiedy miała jedenaście lat, stało się. Tara usłyszała rymowankę, która zmieniła jej życie:

Stań na szczelinie, twoja mama zginie.

Nim zorientowała się, co się dzieje, liczyła szpary w chodniku, gdziekolwiek się ruszyła. Z biegiem czasu jej "dziwactwa" zmieniały się - i mnożyły. Aby się uspokoić, uważnie układała jedzenie na talerzu, rozmawiała z lalkami i bez końca recytowała modlitwy.
Tak dziwne zachowania nie sprawiały jej przyjemności; wiedziała tylko, że musi to robić, żeby się lepiej poczuć. W jeszcze większe tarapaty wpadła, gdy pewnego dnia objawił jej się nowy rytuał: całowała teraz palce, zanim dotknęła nimi klamki...

Książka jedna z najlepszych jakie czytałam.
Dziewczyna chorowała na nerwicę natręctw.
w końcu zorientowałam się, ze także mam sama swoje natręctwa.
Polecam bardzo wszystkim którzy lubią tego rodzaju książki.

Zorientowałam się, że u mnie:
nic nie może wystawać poza brzeg ławy,
jeśli uderze jedną reką o blat stołu to drugą muszę idealną siła także uderzyć,
jeśli jedną nogą nadepnę na szparę w chodniku to drugą muszę także, czasem cofam się do tej samej szpary.
Oczywiście kazdy z nas ma jakieś natręctwa

Moderator

Szczerze mowiac opis mnie zaciekawil ; )
Jesli bede miala okazje to przeczytam.

Moderator

Zapowiada się całkiem ciekawie, muszę zobaczyć czy jest w bibliotece.

Administrator

Ooh, ja oczywiście też muszę przeczytać, bo opis mi się podoba.
Pewnie troche czasu minie, zanim wezmę ją do ręki, bo mam 4 dni na przeczytanie 'Zemsty' , prócz tego jestem w trakcie czytania dość długiej książki, ale napewno znajdę czas i się za nią wezmę (;